Tematy: czas pracy, godziny pracy, doba pracownicza, harmonogram czasu pracy, grafik pracy, równoważny system czasu pracy, kodeks pracy, prawa pracownika UDZIELONE ODPOWIEDZI Sortuj wg daty dodania oceny użytkowników Zgodnie z art. 151 1 § 2 kodeksu pracy, dodatek w wysokości 100% przysługuje za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba, że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w art 27 sierpnia 2007, 13:14. Monika Kozakiewicz. Zakłady opieki zdrowotnej obowiązuje, tak jak wszystkich innych pracodawców, 5-dniowy tydzień pracy - orzekł Sąd Najwyższy. Dlatego norma tygodniowa czasu pracy dla pracowników medycznych powinna być skrócona. Praca w służbie zdrowia ma swoją specyfikę i odrębne uregulowania prawne. Posty: 5. zadaniowy czas pracy a doba pracownicza. Dzień dobry, pracuję w zadaniowym czasie pracy na pełny etat. Czasami się zdarza, że szef każe stawić się w pracy w konkretnym przedziale czasowym. Np. jednego dnia jest to godzina 11-15 a następnego 9-15. Moje pytanie jest następujące - czy nie dochodzi tutaj do łamania przepisu o Nadgodziny przed godzinami pracy – zakłady z ustalonymi godzinami pracy. Kluczem przy rozliczaniu nadgodzin jest zarówno norma dobowa, jak i doba pracownicza. W zakładzie pracy o ustalonych godzinach pracy (np. 9:00 – 17:00) pracownik, który zgodnie z harmonogramem rozpoczął swoją pracę o godzinie 9:00, nie powinien rozpoczynać jej Podstawą dla ustalenia momentu rozpoczęcia i zakończenia doby pracowniczej w indywidualnym przypadku jest rozkład czasu pracy pracownika. Przez rozkład czasu pracy w rozumieniu, jakie nadaje mu kodeksowa definicja doby pracowniczej, należy rozumieć przede wszystkim sporządzony na dany okres rozliczeniowy harmonogram czasu pracy pracownika. Doba pracownicza – definicja. Definicję doby zawiera przepis art. 128 § 3 pkt 1 Kodeksu pracy. Stanowi on, że do celów rozliczania czasu pracy pracownika przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Czas pracy pracowników samorządowych. Ustawa o pracownikach samorządowych zawiera bardzo wąską regulację na temat czasu pracy, a mianowicie stanowi, że: 1) regulamin pracy jednostki samorządowej powinien określać porządek wewnętrzny i rozkład czasu pracy w sposób zapewniający obywatelom załatwianie spraw w dogodnym dla nich Musi uwzględnić wymiar czasu pracy, który wynika z norm określonych w art. 129 k.p. Co do zasady, pracownik decyduje, kiedy realizuje zadania . Przypominamy, że czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w maksymalnie 4-miesięcznym okresie rozliczeniowym. Przerwa pomiędzy okresami pracy nie jest wliczana do czasu pracy, jednak za czas jej trwania pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za przestój (czyli połowy wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania danego pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli NKnMkDm. Pracuję w salonie kosmetycznym na 2 zmiany:8-16 oraz umowie o pracę mam wpisany równoważny system czasu pracy a nasz okres rozliczeniowy wynosi 3 ustalane są co miesiąc,jednak nie jest to tydzień na tydzień,a często dzień na w praktyce wygląda to często tak,że w poniedziałek zaczynam na 13 do 21,a we wtorek na 8 do 13,po czym znów sroda to zapytać,czy mimo równoważnego systemu pracy nadal występuje tu naruszenie doby pracowniczej i czy za te wtorkowe godziny wypracowane pomiędzy 8 a 13 przysługuje dodatek 50% jak za nadgodziny?Ponadto grafiki które dostajemy są zupełnie inne niż lista obecności,którą musimy podpisywać(na liście obecności zwykle widnieją zmiany tydzień na tydzień),wiec chciałam się dowiedzieć czy w razie postępowania w sądzie taki skopiowany przeze mnie grafik,który rózni się od listy obecności może być wystarczającym dowodem fałszerstwa czy jest to wystarczający dowód dla inspektora obecności nie mogę skopiować,bo kierowniczka nie wypuszcza jej z rąk. Równoważny system czasu pracy – czym jest, kiedy można go stosować i kto może go wprowadzić? Jakie są inne systemy czasu pracy? Sprawdź!System czasu pracy to zbiór norm regulujący czas pracy w zakładzie. Określa on wymiar godzin do przepracowania w danym dniu, tygodniu oraz okresie czasu pracyKodeks pracy wyróżnia następujące systemy czasu pracy:podstawowy system czasu pracy,równoważny system czasu pracy,pracę w ruchu ciągłym,przerywany system czasu pracy,zadaniowy system czasu pracy, popularne systemy czasu pracy to system czasu pracy podstawowy oraz równoważny i to właśnie ten drugi jest uważany za jeden z bardziej podstawowy zakłada pracę z 8-godzinną normą dobową i przeciętnie 40-godzinną normę tygodniową w pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. System równoważny zakłada możliwość przedłużenia doby pracowniczej, czyli pozwala na większą swobodę w planowaniu czasu pracy pracownika. Równoważny system czasu pracy pozwala pracodawcy na wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę. Nie oznacza to, że pracownik będzie musiał więcej pracować, niż gdyby obowiązywał go podstawowy system czasu pracy. Przedłużenie to oznacza, że w innym terminie mieszczącym się w okresie rozliczeniowym, pracownik będzie pracował krócej lub skorzysta z wolnego dnia pracy. Równoważny czas pracy pozwala również na wydłużenie okresu rozliczeniowego, który przeważnie wynosi 1 miesiąc. W uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy może wynieść 3 lub 4 miesiące albo nawet 12 miesięcy. Dla pracownika oznacza to, że wszystkie godziny, które wypracował w związku z wydłużoną dobową normą, pracodawca może mu oddać w czasie okresu rozliczeniowego lub na jego może wprowadzić równoważny system czasu pracy?Zgodnie z art. 135 § 1 Kodeksu pracy równoważny system czasu pracy może być stosowany, jeśli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. System ten może być wprowadzony np. w gastronomii, hotelarstwie, handlu, rolnictwie, żegludze, zakładach fryzjerskich i kosmetycznych, ochronie, zakładowych strażach pożarnych, zakładowych służbach ratowniczych czy też na stacjach benzynowych. Pozwala to na przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin w trakcie jednomiesięcznego okresu system równoważnego czasu pracy, pracodawca może wydłużyć dobową normę czasu pracy nawet do 16 lub 24 godzin. Okres rozliczeniowy i dobowy wymiar czasu pracy można wydłużać wyłącznie w uzasadnionych przypadkach:przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych – okres rozliczeniowy można wydłużyć do 4 miesięcy,przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy dobowy wymiar czasu pracy można wydłużyć maksymalnie do 16 godzin – ale tutaj okres rozliczeniowy nie może być dłuższy od 1 miesiąca,przy pracach polegających na pilnowaniu mienia lub ochronie osób oraz u pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych dobowy wymiar czasu pracy można wydłużyć maksymalnie do 24 godzin – tutaj okres rozliczeniowy również nie może być dłuższy od 1 wyjątki, dla których dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 8 godzin:pracownicy, którzy są zatrudnieni na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,pracownice będące w ciąży,pracownicy opiekujący się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez ich wprowadzić równoważny system czasu pracy?Pracodawca może wprowadzić system równoważnego czasu pracy w każdym terminie. Jeżeli u pracodawcy działają związki zawodowe, zmianę taką należy uzgodnić z organizacją związkową. Zmiana taka oznacza wprowadzenie odpowiednich zapisów w regulaminie lub zbiorowym układzie pracy. Jeśli pracodawca zatrudnia mniej niż 50 pracowników i nie jest objęty obowiązkiem ustalenia regulaminu pracy, wówczas wprowadzenie powyższej zmiany zamieszcza w obwieszczeniu, które musi być podane do wiadomości wszystkich wchodzą w życie w terminie 14 dni od daty ogłoszenia ich pracownikom, w sposób przyjęty zwyczajowo w zakładzie praktyczneWprowadzenie równoważnego czasu pracy nie oznacza, że pracownicy nie mogą pracować 8 godzin na dobę. Jest dopuszczalne, aby pomimo wprowadzenia tego systemu, praca odbywała się po 8 godzin dziennie. W takim przypadku wprowadzenie równoważnego systemu jest zabezpieczeniem się pracodawcy na wypadek sytuacji wymagającej wydłużenia czasu systemu równoważnego wymaga planowania czasu pracy, czyli sporządzania indywidualnych i miesięcznych harmonogramów czasu pracy dla pracowników objętych tym systemem. Harmonogramy, zwane też grafikami są dla pracodawcy wyznacznikiem tego, ile godzin pracy pracownik ma przepracować w każdym dniu i który z dni jest dniem roboczym, a który wolnym. Praca w dniu oznaczonym w grafiku jako dzień wolny oraz praca powyżej godzin zaplanowanych w danym dniu oznacza powstanie harmonogram powinien zawierać datę rozpoczęcia i zakończenia pracy w każdym dniu, wyznaczenie dni wolnych z rozróżnieniem, z jakiego tytułu są wolne: 5-dniowego tygodnia pracy, w zamian za pracę w niedzielę lub święto czy też z powodu przekroczenia dobowej normy w innym pracę w niedzielę (jeśli jest ona dozwolona), przysługuje pracownikowi dzień wolny w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po tej niedzieli, a jeżeli nie jest to możliwe, wówczas do końca okresu rozliczeniowego. Pracownik pracujący w niedziele powinien co najmniej raz na 4 tygodnie korzystać z wolnej niedzieli. Natomiast za pracę w święto przysługuje dzień wolny do odebrania w ciągu okresu należy przekazać pracownikowi w formie elektronicznej lub pisemnej, co najmniej tydzień przed rozpoczęciem pracy według tego razie dodatkowych pytań – serdecznie zapraszamy do PotyńskaSamodzielny specjalista ds. kadr i płac Zapraszamy do kontaktu Jesteśmy jednostką samorządu terytorialnego. Czy czas pracy w poniedziałki od do i od wtorku do czwartku od do jest prawidłowy? Czy należy zastosować równoważny system czasu pracy? Jakie normy dobowe i tygodniowe należy podać w dodatkowej informacji o warunkach zatrudnienia? Jak wygląda prawidłowe rozliczenie tak wykonywanej pracy (czy prawidłowe jest wpisywanie w ewidencji czasu pracy codziennie 8 godzin, czy powinno być poniedziałek - 8,5 godz., wtorek, środa czwartek - 8 godzin, piątek -7,5 godziny? Jeśli natomiast pierwszy dzień miesiąca wypada, np. w środę, to czy rozliczenie czasu pracy: środa, czwartek, piątek - 8 godzin, poniedziałek - 8,5 godziny, wtorek 7,5 godziny będzie prawidłowe? OdpowiedźCzas pracy pracowników samorządowych również musi być rozliczany w oparciu o kodeksową definicję doby pracowniczej. 1. Zgodnie z art. 129 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Doba zaś, w myśl art. 128 § 3 pkt 1 to 24 kolejne godziny poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Doba pracownicza jest zatem 24–godzinnym okresem liczonym od momentu rozpoczęcia przez pracownika pracy w danym dniu. Jej granicami są godzina rozpoczęcia pracy i odpowiadająca jej, po upływie 24 godzin, godzina w dniu następnym. Przykład: pracownik rozpoczyna pracę np. w poniedziałek o godzinie doba pracownicza rozpoczynająca się w tym dniu trwa od godziny w poniedziałek do godziny we wtorek (obejmuje 24 kolejne godziny). Jeśli zatem pracownik rozpocznie pracę o godzinie w poniedziałek i będzie pracował do godziny czyli 8 godzin, to we wtorek powinien rozpocząć pracę o godzinie Jeśli bowiem pracownik taki rozpocząłby pracę we wtorek o i pracował do to praca ta w części przypadającej miedzy godziną i przypadałaby jeszcze na dobę poniedziałkową, a co za tym idzie, w dobie poniedziałkowej pracownik świadczyłby pracę przez 8 godzin i 30 minut ( – w poniedziałek oraz – we wtorek), a więc miałby godziny nadliczbowej. W ewidencji czasu pracy należy zatem te pół godziny pracy wykazać w dobie poniedziałkowej. Z pytania nie wynika w jakich godzinach pracownik świadczy swoją pracę w piątek. Przykładowo jeżeli w poniedziałki i piątki pracownik świadczy pracę w godzinach a we wtorki, środy i czwartki w godzinach rozliczenie jego czasu pracy powinno być dokonane w następujący sposób: w poniedziałek – praca przez 8 godzin i 30 minut, we wtorek – praca przez 8 godzin, w środę – praca przez 8 godzin, w czwartek – praca przez 7,5 godziny, w piątek - praca przez 8 godzin. Raz rozpoczęta doba pracownicza ciągnie się bowiem do końca tygodnia. Doby nie mogą się na siebie nakładać, nie ma więc prawnej możliwości przyjęcia, że doba wtorkowa zaczyna się o godzinie pomimo, że doba poniedziałkowa w tym czasie jeszcze trwa. Jeżeli jednak, przy zaproponowanym wcześniej rozkładzie czasu pracy, pracownik rozpoczyna tydzień pracy od środy od godziny rozliczenie jego czasu pracy w tym oraz następnym tygodniu będzie wyglądać następująco: w środę – praca przez 8 godzin, w czwartek – praca przez 8 godzin, w piątek praca przez 8 godzin, sobota i niedziela wolne od pracy, poniedziałek praca przez 8 godzin i 30 minut, we wtorek praca przez 7 godzin i 30 minut. Zgodnie zatem z powyższym pracodawca nie ma prawnej możliwości ustalania harmonogramu czasu pracy pracownika w taki sposób, aby w danym dniu rozpoczynał on pracę o wcześniejszej godzinie niż w dniu poprzednim. Nie ma zaś prawnych przeciwwskazań, aby praca w kolejnym dniu rozpoczynała się później niż dnia poprzedniego. Przykładowo pracownik, który zgodnie z rozkładem czasu pracy rozpoczyna pracę w czwartek o godzinie może w piątek rozpocząć pracę o godzinie 2. Stosowanie równoważnego systemu czasu pracy nie usprawiedliwia naruszania przepisów o dobie pracowniczej. Pracodawca może stosując równoważny system czasu pracy, planować pracę pracowników w taki sposób, aby każdego dnia pracowali oni w innym dobowym wymiarze czasu pracy. System równoważnego czasu pracy, zgodnie z art. 135 § 1 przewiduje bowiem możliwość przedłużenia dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym, co do zasady, 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest natomiast równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. Długość dnia pracy, jeżeli tylko zaczyna się on o jednakowej godzinie każdego z dni tygodnia, ewentualnie o godzinie późniejszej, nie narusza więc przepisów o dobie pracowniczej. Zatem takie zaplanowanie czasu pracy, w ramach którego praca wykonywania jest w poniedziałki od do we wtorki, środy i czwartki od godziny do a w piątki od godziny do nie powoduje naruszenia doby pracowniczej. Naruszenie takie powstaje bowiem, jak wyżej wskazano, przede wszystkim w sytuacji gdy pracownik rozpoczyna pracę o godzinie wcześniejszej niż dnia poprzedniego, a zatem przed upływem 24 godzin liczonych od godziny, w której rozpoczął pracę w dniu poprzednim. 3. Normy czasu pracy są niezmienne i zawsze wynoszą 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 w tygodniu. Zgodnie z art. 29 § 3 pracodawca informuje pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normie czasu pracy. Zgodnie natomiast z art. 129 § 1 czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Wskazana powyżej dobowa oraz tygodniowa norma czasu pracy jest właściwa dla wszystkich pracowników niezależnie od systemu czasu pracy czy wymiaru etatu w jakim są zatrudnieni. Zgodnie z tym również pracownik zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy w informacji o warunkach zatrudnienia powinien mieć wpisaną 8-godzinną dobową normę czasu pracy oraz przeciętnie 40-godzinną tygodniową normę czasu pracy. Odróżnić bowiem należy normę czasu pracy od faktycznego wymiaru czasu pracy pracownika. Przykładowo wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracy może być przedłużkowy do 12 godzin na dobę. Jednak jego norma dobowa i tygodniowa jest taka sama, jak w przypadku pracownika zatrudnionego w podstawowym systemie czasu pracy, tj. wynosi 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w tygodniu. Inne od wskazanych wyżej norm czasu pracy mogą wprowadzać regulacje szczególne, np. ustawa o zakładach opieki zdrowotnej, czy regulacje dotyczące czasu pracy osób niepełnosprawnych. Czas pracy kadry zarządzającej jest odmiennie uregulowany przez Kodeks pracy. Mówi się, że pracownicy zarządzający, kierownicy mają nienormowany czas pracy. Co to oznacza? Czy mają prawo do wynagrodzenia za pracę poza normalnymi godzinami pracy? Czas pracy kadry kierowniczej Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności: - pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. Ponadto minimalny odpoczynek dobowy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy może zostać skrócony. Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz kierownicy komórek organizacyjnych nie mogą jednak wykonywać pracy bez przerwy, bez żadnych ograniczeń, na każde polecenie pracodawcy. Polecamy: Kodeks pracy 2021. Praktyczny komentarz z przykładami Okres nieprzerwanego odpoczynku dobowego pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy może być krótszy niż 11 godzin, jednak z zachowaniem prawa do równoważnego okresu odpoczynku w okresie rozliczeniowym (art. 132 § 2 i 3 Pracodawca musi zrównoważyć naruszony odpoczynek dobowy takich pracowników poprzez udzielenie im równoważnego okresu odpoczynku jednak do końca okresu rozliczeniowego. Ponadto okres nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego nie może być krótszy niż 35 godzin. Zapis ten nie dotyczy kierowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych. Art. 132. Kodeksu pracy [Minimalny dobowy odpoczynek] § 1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, z zastrzeżeniem § 3 oraz art. 136 § 2 i art. 137. § 2. Przepis § 1 nie dotyczy: 1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy; 2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. § 3. W przypadkach określonych w § 2 pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym, równoważny okres odpoczynku. Wyjątki dotyczące czasu pracy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy Mając na względzie powyższe ustawodawca jednak wprowadził liczne wyjątki dotyczące czasu pracy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy. Polegają one na tym, że: 1) łączny tygodniowy czas pracy liczony z godzinami nadliczbowymi MOŻE przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym; Art. 131. Kodeksu pracy [Przeciętny tygodniowy czas pracy] § 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. § 2. Ograniczenie przewidziane w § 1 nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy. 2) za czas dyżuru, podczas którego nie była wykonywana praca nie przysługuje czas wolny od pracy ani rekompensata w postaci wynagrodzenia (art. 151(5) § 4 Art. 1515. Kodeksu pracy [Dyżur] (…) § 2. Czasu dyżuru nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy. Czas pełnienia dyżuru nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku, o którym mowa w art. 132 i 133. § 3. Za czas dyżuru, z wyjątkiem dyżuru pełnionego w domu, pracownikowi przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego - wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. § 4. Przepisu § 2 zdanie drugie oraz § 3 nie stosuje się do pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy. 3) nie stosuje się przepisu art. 151(5) § 2 zdanie 2 który stanowi, że czas pełnienia dyżuru nie może naruszać prawa pracownika do minimalnego nieprzerwanego odpoczynku dobowego i tygodniowego (art. 151(5) § 4 4) za pracę poza zaplanowanym czasem pracy NIE przysługuje prawo do wynagrodzenia wraz z dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych; Art. 1514. Kodeksu pracy [Godziny nadliczbowe kadry zarządzającej] § 1. Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, z zastrzeżeniem § 2. 5) wykonywanie prac szczególnie niebezpiecznych albo związanych z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym w nocy nie stanowi przesłanki skrócenia czasu pracy do 8 godzin na dobę; Art. 1517. Kodeksu pracy [Czas pracy w porze nocnej; pracujący w nocy] (…) § 3. Czas pracy pracującego w nocy nie może przekraczać 8 godzin na dobę, jeżeli wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. (…) § 5. Przepis § 3 nie dotyczy: 1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy; 2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. (…) 6) nie prowadzi się ewidencji godzin pracy. Art. 149. Kodeksu pracy [Ewidencja czasu pracy] (…) § 2. W stosunku do pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej nie ewidencjonuje się godzin pracy. Pracodawca nie prowadzi ewidencji godzin pracy pracowników zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy, zawsze jednak musi ewidencjonować w szczególności okresy urlopów wypoczynkowych, urlopów bezpłatnych, niezdolności do pracy z powodu choroby oraz opieki nad chorym członkiem rodziny, także w przypadku pracowników, w stosunku do których wyłączony został obowiązek ewidencjonowania godzin pracy. Ewidencja czasu pracy kierowników ma odzwierciedlać czas faktycznie przez nich przepracowany. Pracodawca nie może z góry zakładać, że osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych zawsze wykonują pracę w wymiarze 8 godzin na dobę. Zasada rekompensaty pracy w godzinach nadliczbowych a zasady ewidencjonowania faktycznie przepracowanego przez nich czasu – są to dwie różne kwestie. Ponadto kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych (ale już nie osobom kierującym zakładem) za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w art. 151(1) § 1 kp., jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy. Art. 1514. Kodeksu pracy [Godziny nadliczbowe kadry zarządzającej] (…) § 2. Kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w art. 1511 § 1, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy. Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy - definicja Kodeks pracy definiuje pojęcie pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy – zgodnie z art. 128 § 2 pkt. 2 są nimi pracownicy kierujący jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępcy lub pracownicy wchodzący w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy oraz główni księgowi. Art. 128. Kodeksu pracy [Czas pracy – definicje] (…) § 2. Ilekroć w przepisach działu jest mowa o: 1) pracy zmianowej - należy przez to rozumieć wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni; 2) pracownikach zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy - należy przez to rozumieć pracowników kierujących jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępców lub pracowników wchodzących w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy oraz głównych księgowych. (…) Pracownik na stanowisku kierowniczym Ustawodawca nie sprecyzował natomiast definicji kierownika wyodrębnionej komórki organizacyjnej. Pracownikiem na stanowisku kierowniczym nazywamy osobę, której podstawowym obowiązkiem jest organizowanie i kierowanie procesem pracy w wyodrębnionej komórce organizacyjnej. Kierownikiem nie określamy pracownika, który, wykonuje pracę na równi z innymi pracownikami nawet jeżeli sprawuje równocześnie nad nimi nadzór (wyrok z 13 stycznia 2005 r., II PK 114/04). Ponadto, jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 2004 r. (III PK 22/04), osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych (zarówno kierownicy jednostek, jak i osoby kierujące zakładem) nie mogą być pozbawione prawa do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, jeżeli wskutek niezależnej od nich wadliwej organizacji pracy są zmuszone do systematycznego przekraczania obowiązujących norm czasu pracy. Czas pracy osób zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych powinien być bowiem planowany w taki sposób, aby mogli oni wykonać swoje zadania w normalnym czasie pracy (przez 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w tygodniu). Przy określeniu kierownika „wyodrębnionej komórki organizacyjnej” nie ma znaczenia czy kierowana przez niego komórka organizacyjna została nazwana działem, wydziałem, oddziałem, sekcją. Ważne jest to, aby dana jednostka została wyodrębniona w strukturze organizacyjnej zakładu pracy, co powinno nastąpić w akcie wewnątrzzakładowym np. w statucie układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy, czy uchwale zarządu.

doba pracownicza równoważny czas pracy